College beantwoord vraag van fractie Doen! over uitbreiding en beleid laadpalen gemeente Noordwijk.

De gemeente Noordwijk kent twee manieren waarop het plaatsen van oplaadpunten voor elektrische auto's in de openbare ruimte tot stand kan komen. Ten eerste bestaat het zogenaamde strategisch plaatsen'. Dit betekent dat zonder concrete vraagstelling van inwoners of bedrijven gekeken wordt waar in de gemeente individuele oplaadpunten of zelfs kleine 'laadparkjes' wenselijk zijn. Aanleiding hiervoor kan een gemeten behoefte, een concrete verwachting of de wens tot stimulering van het gebruik van elektrische auto's zijn. Een voorbeeld hiervan zijn groepjes oplaadpunten bij winkelcentra. 

Het initiatief tot het strategisch plaatsen van oplaadpunten voor elektrische auto's gaat veelal van de gemeente uit. Dit gebeurt op basis van een regelmatig terugkerende overweging van locaties in de gemeente in aanmerking komen voor een uitbreiding van de strategisch geplaatste oplaadpunten'. 

Een tweede wijze waarop elektrische oplaadpunten in de openbare ruimte tot stand kunnen komen is op basis van een concrete aanvraag van een inwoner of een ondernemer. Aanleiding hiervoor is vaak de aanschaf van een elektrische auto waarvoor geen mogelijkheid bestaat deze op eigen terrein te parkeren en op te laden. Voor deze gevallen kent de gemeente een regeling met daaraan gekoppeld een aanvraag en beoordelingsprocedure. Hiervoor heeft de gemeente een overeenkomst afgesloten met een private partij die de aanvraag behandeld en eventueel de plaatsing van het oplaadpunt voor haar rekening neemt.

De bepaling van de exacte locatie (op basis van bijvoorbeeld verkeersveiligheid en aanwezige ondergrondse infrastructuur) ligt dan bij de gemeente. Daarnaast is de gemeente ook verantwoordelijk voor het verstrekken van de benodigde vergunningen. Relatief nieuw in de wereld van elektrische oplaadpunten, en in onderzoek bij de gemeente Noordwijk, is de toepassing van een tijdgebonden afrekenmodel. Tot nu toe wordt in onze gemeente het elektrisch laden afgerekend op basis van de gebruikte' kWh, ongeacht de tijd die het voertuig hiervoor aan het oplaadpunt is gekoppeld. Hierdoor ontstaan situaties waarop voertuigen soms een langere tijd een oplaadpunt bezet houden.

Onderzoek in 2017 gaf aan dat auto's aan laadpalen 80% niet 'staan te laden' (zogenaamd laadpaalkievers). Een gevolg hiervan is dat een situatie dreigt te ontstaan dat voor ieder voertuig een oplaadpunt moet worden gerealiseerd. Door tijdgebonden te gaan afrekenen (gebruiker betaalt voor de tijd dat hij of zij is aangesloten) worden voertuigen na het daadwerkelijk laden veelal verplaatst naar een 'reguliere' parkeerplaats. Hierbij is de verwachting dat de voorlopig minder elektrische oplaadpunten nodig zullen zijn. Bijkomstig voordeel is dat deze wijze van afrekenen zal leiden tot minder piekbelasting van het net door het opladen van voertuigen en dus meer voertuigen 'gebruik kunnen maken' van de bestaande (ondergrondse) infrastructuur.